And now for something completely different!

And now for something completely different! Dat dacht ik toen we vandaag met de bus  Hong Kong inreden. Ik ben er nog nooit geweest. Ik weet natuurlijk dat het groot is, dat weet iedereen. Iedereen kent de foto's, maar... Ook hier:  het is anders als je er bent. Het is beyond expectations!
Ik kan meer vertellen over waar we zitten en hoe we van A naar B zijn gegaan. Of hoe openbaar vervoer hier werkt. Das saai. Laat ik vertellen over Kay Lee. 
Kay is een collega van een collega van Frank nog van de Rabo. Hij is 2 weken geleden van Nederland verhuisd naar Hong Kong. Hij is een Nederlandse ICT Chinees en nu gaat hij hier wonen en werken. Hij heeft nog geen werk en wel tijd om met ons door Hong Kong te gaan. Hij neemt ons even op sleeptouw. Wat een mazzel dat hij er is! Zo kom ik weer veel te weten. Kay heeft een meisje in Hong Kong. Ik vroeg hem of dat de reden was dat hij was verhuisd. Leek me romantisch. Maar zoals een ICT'er antwoordt: Molly is een leuke 'extra' van zijn verhuizing. Hij zei gelukkig nog net geen 'feature'. Hij laat foto's zien van (mooie) Molly. Vorige jaar was zij 1 week bij hem  in Nederland. En zoals iedereen hier continu met z'n ogen gericht op de mobiel (vaak slingerend) loopt: doet Kay dat ook. Want er moet zo nu en dan wel even ge-appt worden met Molly! Molly werkt 6 dagen per week 10 uur per dag. In een soort sauna/fitness centrum. Morgen gaat ze Risotto koken voor Kay. Als ik hun was, zou uit eten gaan. Op die ene vrije dag! Ha: er is genoeg keus!
Kay neemt ons mee door de straten van Hong Kong. We eten in een restaurant waar we anders vast niet naar binnen waren gegaan. Als toerist ga je natuurlijk niet ergens naar binnen of naar boven als je het van de straat niet kunt zien. Nou zou het logisch zijn als de volgende zin was "ik heb nog nooit zo lekker gegeten". 
Mwah... Het was lekker. Maar het kan vast nog beter. Kay hoort wat wij lekker vinden en legt het zo goed mogelijk uit. Dat was prima gelukt met garnaal, gans, tofu en paksoi. De noedels waren snottig. (Alleen gekookt met vlees en een soort blubbertje erop. Toen ze het brachten keken ze zelf ook een beetje raar. Vast miscommunicatie, hahaha) de setting was wel erg leuk. Volgens Kay was dit een goed aangeschreven traditioneel lokaal restaurant. Er was voldoende TL verlichting, 2 TV's voor de paardenrennen en geen servetten maar een doos tissues.
Erna lopen we verder. Het voelt heerlijk om zo naast Kay te lopen. Je hoeft niet te kijken waar je bent, wie je aanspreekt, of waar je heen moet. Dat is lekker soepel zo! Kay wijst 83 winkelcentra aan. We eten ijsjes en drinken in leuk cafe. Ik ben doodop. Maar ik zit vol inside info, tips en advies. En frank heeft continu zeer scherpe aanbiedingen voor "Nolexen". (Nep-Rolexen)